Nga Kastriot Dervishi

Në vitin 1944, ndër të tjera kemi dy masakra tipike: 4 shkurti dhe tetor-nëntori. Këto kanë karakteristika të përbashkëta faktet se shqiptarët vranë njëri-tjetrin e ku pushtuesi nuk kishte asnjë rol dhe se për asnjë rast nuk dihet numri i saktë i tyre. Pas kaq vitesh, teksa përçarja vazhdon, të majtët përkujtojnë çdo vit vetëm 4 shkurtin, ndërsa të djathtët vetëm 17 nëntorin. Një tregues mjaft i qartë ky pse vijon ende të sjellë përçarje viti 1944.

Karakteristika të masakrës së 4 shkurtit:

-U provokua nga atentatet e komunistëve me vrasjen e dy shoqëruesve të Kadri Cakranit dhe nipit të Xhafer Devës, Fahri Ibrahimi.

-U vranë persona të disa kombësive të tjera përveç asaj shqiptare, si jugosllavë dhe italiane. 

-Ekzekutorët nuk kishin lista të sakta të kundërshtarëve të tyre, por u përqendruan te disa të burgosur dhe në disa banesa.

-Viktimat ishin njerëz kryesisht të panjohur. Më i njohuri ndër ta ishte Harito Harito, ish shefi i shërbimit sekret shqiptar në kohën e Mbretit Zog dhe të pushtimit fashist.

Karakteristika të masakrës e tetor-nëntorit 1944

-Nuk u provokua nga askush.

-Të vrarët ishin vetëm shqiptarë.

-U zbatuan listat e vdekjes së hartuara nga qarkorët e Partisë Komuniste

-Është provuar si pjesë e vendimmarrjen ushtaraku jugosllav Todoroviç.

-U vranë figura të njohura si p.sh. gazetarët Nebil Çika dhe Aleks Mavraqi, intelektualët Muntaz Kokalari dhe Vesim Kokalari, ushtarakët si Akil Sakiqi, etj.

-Viktimat ishin vrarë kryesisht në shtëpitë e tyre.

-Pjesën më të madhe të viktimave e zinin ushtarakët.