Urdhëresa e datës 27.4.1922 e ministrit të Punëve të Brendshme, Ahmet Zogu, pasi kontatonte se në vend ishte përhapur vesi i pederastistisë dhe alkoolizmi, lidhur me “dëmet e mëdha” që sillnin mbi racën shqiptare, në mungesë të Kodit Penal, i cili nuk ishte miratuar ende, rikujtonte dispozitën që ishte në fuqi nga kodi osman, por që si duket nuk njihej në popull. Nga prefektët kërkohej marrja e masave dhe dorëzimi në prokurori i gjithë çështjeve që lidheshin me këto probleme. Alkoolizmi, siç shihen edhe në aktet e tjera, si dhe në praktikën e shpalljeve të gjykatave, nuk kishte kuptimin e ndalimit të pijeve, por të vesit, degradimit dhe e varësisë ndaj tyre. Kodi i ri Penal, i votuar më 28.5.1927 dhe i dekretuar më 3.6.1927, në nenet 385, 386 të tij, dënonte pederastinë në të gjitha format e saj, duke vendosur gjobë ose 3 muaj deri 2 vjet burgim.