Nga Qemal SAKAJEVA
Lajmet pas dy tërmeteve të fuqishëm, më 21 shtator dhe 26 nëntor, nuk pushojnë. Lëkundjet pasuese të tokës shfaqen si lojë e frikshme me epiqendra të shumta, duke u vërdallisur nëpër hapësirën det-tokë, me emërvende të përsëritur si deti Adriatik, Durrës, Shijak, Gjiri i Lalëzit, Thumanë, Ishëm, Vorë, Tiranë, madje edhe Lushnjë e Vlorë, që harta e sizmologëve i paraqesin me rrathë të kuq, vështirë për t’i numëruar, aq të shumtë janë. Gjithë pasojat janë të fiksuara në qindra lajme e kronika, duke krijuar dhimbje, shokim e varfërim. Njerëzit shihen të jenë të heshur, të menduar, të mpirë.
Por, nga Gjiri i Lalëzit, edhe pse ndodhet m’u në vorbullën e fuqisë së tërmeteve dhe lëkundjeve pa ndalim, nuk ka pasur lajme.
Në asnjë lajm nuk është thënë një fjalë e vetme dhe në asnjë kronikë nuk është transmetuar qoftë dhe një sekondë film, që të tregojnë se në plazhin e Gjirit të Lalëzit ka mbetur i vrarë dikush. Në Gjirin e Lalzit ka pasur 0 të vdekur.
Në asnjë nga lajmet e panumërt nuk është thënë se në Gjirin e Lalëzit është rrëzuar qoftë edhe një ngrehinë e vetme, se ka ndërtime të pabanueshme dhe se janë ngritur çadra e brenda tyre jetojnë njerëz që për disa sekonda janë shndërruar në të mjerë . Atje ka pasur 0 shkatërrim të strehëve për pushime.
Në asnjë nga kronikat nuk është shfaqur grupi i shpëtimit, me qen ose pa qen.
Në asnjë lajm nuk është njoftuar për inxhinierë shqiptarë a të huaj, që këqyrin shkallën e dëmtimit të ndërtesave. Kjo do të thotë se në Gjirin e Lalzit të gjitha ndërtimit janë xixë.
Në asnjë kronikë nuk bëhet fjalë për shembje me tritol të ndonjë ndërtese të dëmtur dhe pastaj të shfaqen mjetet për të bërë pastrimin e mbetjeve. Kjo do të thotë se në Gjirin e Lalëzit gjithçka është bukur.
Nga Gjiri i Lalëzit nuk ka lajme.
Sepse:
Atje ngrehinat nuk kanë lartësi e dendësi të përbindshme si në Durrës, Plazhin e Durrësit, te Shkëmbi i Kavajës e Golem.
Atje nuk është ndërtuar keq si në qytetin e Durrësit, në Plazh, në Thumanë, në Shijak, në Laç apo dhe në Krujë e në Tiranë.
Atje ndërtimet janë ngritur për vete, me projekte serioze për t’u lakmuar, me shpenzime pa kursim për të qënë edhe të bukura, edhe të rehatshme, mbi të gjitha të forta për të përballuar tërmet kur epiqendrën e kanë thuajse poshtë themeleve.
Edhe nga zonat e dëmtuara prej tërmetit nuk do të kishte pasur lajme të kobshme nëqoftëse ngrehinat do të ishin ndërtuar si për vete dhe jo për të tjerët e ngratë.
Prandaj nga Gjiri i Lalëzit nuk ka lajme. Dhe s’ka për të pasur. Prapë se prapë, mirë. Është një shembull prej nga njerëzit me mend duhet të nxjerrin mësim, të cilin nuk është se s’e dinë, por për të mbrojtur jetët e njerëzve dhe ekonominë e dobët të individit.