Nga Red Varaku

Edhe pse Shqipëria është në rënie të lirë që prej dhjetorit të shkuar, me një ekonomi që po shkon në deflacion dhe gati në prag të një përplasje civile, sërish ka sorra publike që as që i shqetëson fare kjo gjë, por i eksiton fakti që Rama vazhdon të jetë në pushtet.

Shqipërisë nuk i kanë munguar gjallesa të tilla që mbijetojnë në nofullat e çakallit të rradhës në pushtet , madje parazitë të tillë i ka pasur gjithmonë në traditë. Shumë prej kësaj kategorie e kanë shijuar përbuzjen e këtij populli, por sërish nuk zenë mend. Me sa duket geni i tyre prej shërbëtori është më i fortë se sa ata vetë, kur vjen puna tek detyra që i ngarkon partia.

Deri ketu është ok! Sigurisht, buka është shumë e rëndësishme për sorrat e pushtetit, por të sulmosh opozitën duke e konsideruar atë të dobët dhe të pafuqishme ngaqë nuk arriti ta rrëzonte me dhunë këtë qeveri, jo vetëm është dicka e pafytyrë dhe e pa takt, që të nxjerr hapur si ushtar të pushtetit, por njëkohësisht është edhe paburrëri.

Sepse, nëse kjo Opozitë ka një meritë , është pikërisht përpjekja e saj (edhe pse me kosto), për të shmangur destabilizimin e vendit, nëpërmjet një qeverie teknike dhe zgjedhjeve të parakohshme. Fakti që ia ka dalë tregon që jo vetëm kemi të bëjmë me një Opozitë të fortë, por edhe një Opozitë të përgjegjshme, e cila nuk kërkon të vijë në pushtet duke shkelur mbi viktima.

Nëpërmjet djegjes së mandateve dhe bojkotimit të zgedhjeve, ajo ia ka dalë ta delegjitimojë si kryeministër dhe të sensibilizojë jo vetëm opinionin publik shqiptar por edhe partnerët tanë ndërkombëtarë, të cilët të alarmuar nga situata në Shqipëri bllokuan integrimin dhe i kërkuan Ramës të largohej nëpërmjet nëntë kushteve të Bundestagut.

Sigurisht, ajo nuk mund të angazhohet në rrëzimin e tij me dhunë. Ajo e ka të qartë që ndërperja në mes e mandatit të një qeverie, nëse një kryeministër nuk dorëhiqet me vullnet të lirë, bëhet vetëm nëpërmjet dhunës, por ajo e ka refuzuar një skenar të tillë që në fillim, sepse ajo i ka të qarta pasojat për vendin. Një ndërprerje e tillë mandati qeverisës ka ndodhur vetëm një herë në vendin tonë gjatë këtyre 30 vjetëve, në vitin e mbrapshtë 1997, nën grykën e kallashnikovëve dhe të gjithë i dimë pasojat që solli.

Ndaj, duke qenë e vetëdijshme për pasojat që mund të sjellë një ndërprerje e tillë e mandatit të qeverisë, ajo e ka bërë të qartë që në nisje të aksionit të saj, që në pushtet do të vijë vetëm me votë dhe jo nëpërmjet viktimave, siç bëri Rama në 2013, apo PS në vitin 1997. Çuditërisht, në vend që të vlerësohet për këtë akt përgjegjshmërie, sulmohet pabesisht në mënyrë të sinkronizuar, nga hafije politike që lidhen drejtpërdrejtë me zyrën e Fugës në kryeministri .

Rreziqet reale që po i sillen përqark Shqipërisë nuk po i vijnë nga Opozita, por po i vijnë nga sjellja e papërgjegjshme e këtij njeriu. Po i vijnë nga ekonomia e rrënuar, nga deformimet e brendshme të demokracisë dhe nga fenomene të tjera që nëse nuk zgjidhen shpejt e çojnë vendin detyrimisht drejt një përplasje të ashpër.

Ky deformim është ekplozivi që e bën Shqipërinë rrezik për shqiptarët dhe rajonin. Dhe pikërisht ky zhvillim tejet negativ dhe eksplodues për të ardhmen e vendit, falë Opozitës tashmë është marrë seriozisht edhe nga ndërkombëtarët, të cilët unanimisht i kanë kërkuar Ramës të realizojë sa më shpejt zgjedhje të lira dhe të ndershme.

Pallavrat dhe karagjozllëqet e Edi Ramës dhe tartabiqeve të tij që e shikojnë të keqen vetëm tek Opozita janë tymnaja që duan të fshehin atë që po ndodh para syve tanë, kapjen e institucioneve, shkatërrimin e zgjedhjeve të lira, bllokimin e integrimit dhe bllokimin e rotacionit me dhunë.

Sigurisht, Opozita e ka bërë deri në fund betejën e saj për ta shmangur përplasjen, por kjo nuk mund të zgjasë pafundësisht. Nëse tenton të bllokojë me dhunë rotacionin, që do t’i garantojë Shqipërisë ëndrrën e madhe të integrimit, Edi Rama ta harrojë se mund ta gëzojë pushtetin me mandate të blera dhe të vjedhura.