Edhe po të të ketë pëlqyer ndonjë gjë nga Majakovski, për shembull nga periudha e tij futuriste e pararevolucionit, Partia ta zvjerdh gjithçka me mënyrën si i ka përdorur (“përdorur” në kuptimin më përkeqësues) poetët e vet. Çmenduria e propagandës sovjetike, siç e ka regjistruar në portretin për Majakovskin shkrimtari rus i arratisur nga revolucioni, nobelisti Ivan Bunin, sot ngjan përnjëmend e pabesueshme:

“Me rastin e njëzetvjetorit të vetëvrasjes së tij “Literaturnaja gazeta” e Moskës deklaronte se emri i Majakovskit është përjetësuar në rrugë, shkolla, anije, teatro etj. Dhjetë avullore “Majakovski” lundrojnë nëpër dete dhe lumenj. “Majakovski” ishte shkruar në faqet e tri tankeve, njëri nga të cilët vajti deri në Rajhshtag të Berlinit. Avioni sulmues “Majakovski” rrëzoi nga qielli një avion armik. Nëndetësja “Majakovski” fundoste anijet në Atlantik. Emrin e poetit e mbajtën: sheshi në qendër të Moskës, një stacion metroje, rrugica, biblioteka, një muze, një rajon në Gjeorgji, një fshat një Armeni, një qendër banimi në rrethin e Kaluzhës, një majë mali në Pamir, klubi i letrarëve të Leningradit, rrugë në pesëmbëdhjetë qytete, pesë teatro, tre parqe qytetesh, shkolla, kolkoze...”.

Nga: Ivan Bunin, Memories and Portraits, London 1951 (John Lehmann Edition).

Marrë nga Facebook i Aurel Plasarit