Nga Mark Deda
Vrasësi në sofër
Po hek nana shaminë e ballit,
me durë n’kry nise me vajtu.
Ka thirr vllau, vrasësin e djalit,
midis sofrës ma ka pru.
Po ndin bjeshkët vjain e nanës,
edhe zogjt mbi mal zanë vend.
Po thotë nana, sytë drejt Hanës,
ky nuk asht ma djali jem.
Kush trathton vllanë dhe Kosovën,
kjoftë mallku për njëmijë vjet.
Kush anmikut ja shtrin dorën,
hapt me durë vorrin e vet!
