Një dallgë e re dhe e fortë veneciane është përplasur dje në fytyrën e qeverisë, si për ta kujtuar se duhet të ndërmendet, të esëllohet, dhe të ndalë ngarendin në kurriz të Kushtetutës, parimeve të demokracisë dhe kapjes së çdo pushteti.

Brenda pak ditësh, është e dyta goditje që vjen ndaj mazhorancës dhe Edi Ramës, nga Komisioni i Venecias, një institucion i pranuar gjerësisht nga të gjitha palët, si i pakontestueshëm, dhe që opinionet e tij bëhen automatikisht të detyrueshme.

Këto kthime mbrapsht që do të detyrohet qeveria të bëjë, kanë të bëjnë pikërisht me avancimet e saj më problematike.

Me kapjen e drejtësisë dhe me cenimin e fjalës së lirë.

Dy elemente me të cilat Edi Rama me korin e elisave dhe taulantëve po furnizonte çdo ditë propagandën e tij helmuese dhe luftën ndaj kundërshtarëve dhe kritikëve.

Komisioni i Venecias i dha të drejtë Presidentit për emërimet në Gjykatën Kushtetuese, aty ku Edi Rama kërkoi të lëshonte spirancën dhe të ankoronte enturazhin e tij.

Pra, i kërkoi kryeministrit të tërhiqet nga përpjekja për ta kapur edhe këtë instancë, kyçen në fakt në sistemin tonë të drejtësisë. Po ashtu, aty ka edhe vërejtje dhe kontestime të tjera që kanë të bëjnë me dyshimet e hedhura nga opozita për mënyrën se si u krye vettingu dhe dyshimet për njëanësi politike.

Po ashtu, dje i kërkoi të tërheqë mbrapsht iniciativën për antishpifjen, si një projekt që cenon lirinë e shprehjes.

Komisioni i Venecias me këto dy rekomandime, ka nxjerrë në pah, ka ekspozuar botërisht, dy zgjatimet më të rrezikshme të autokratit Edi Rama, kapjen e drejtësisë dhe shtypjen e medias.

Janë dy pushtetet më delikate dhe më të rëndësishme në një vend.

Me rënien e tyre zyrtarisht, do të kishim një diktaturë të re të instaluar në vend. Ashtu siç ka konstatuar edhe Freedom Housenë raportin e saj të fundit, duke thënë se tashmë, në vende si Shqipëria, udhëheqësi nuk bën më kujdes as për fasadën e demokracisë.

“Acqua Alta” e Venecias, duhet të shërbejë si ndërgjegjësim sidomos për monitoruesit, partnerët ndërkombëtarë dhe ambasadorët që janë të vendosur në Tiranë, prej të cilëve autokrati merr vazhdimisht oksigjen. Shqiptarët nga ana tjetër, e kanë kuptuar me kohë.