Nga Keida Kostreci-

Nga t’ia filloj xhaxhi Uran? Per ata që të njihnin dhe që e dinin historinë tënde, ti ishe simbol i rezistencës pa kompromis ndaj komunizmit, një njeri i jashtëzakonshëm, i rrallë, një poet romantik i pandreqshëm, me një shpirt të butë dhe të fortë njëkohësisht. Por ti ishe edhe një kushëri i dashur, një nga burrat e familjes Kostreci që mishëronte tiparet e kësaj familjeje: dashurinë, krenarinë, pasionin për të mësuar dhe lexuar, urtësinë, rininë e përhershme, përkushtimin ndaj të dashurve, fisnikërinë dhe humorin. Ti e gjeje fjalën e duhur për të mëdhenj e të vegjël, dashuria jote e thellë dhe e pakursyer.

Ti qe merrje në telefon i pari për çdo Bajram, Krishtlindje dhe Pashkë për të na uruar mua dhe Bledit. Ti qe e mbyllje çdo bisede me fjalet: U puth sytë fëmijëve. Dhe ti që ishe partneri im elegant i vallëzimit në dasma, që dashuronte valsin.

Ti përfaqëson atë brez qe po shuhet dalëngadalë, pa parë një drejtësi të plotë për vuajtjet e tyre, por që kurrë, kurrë nuk hoqi dorë nga vlerat dhe parimet.

Pushofsh në paqe i dashur xhaxhi Uran. Unë, Bledi, Gleni dhe Fiona do ta ndjejmë mungesën tënde dhe ndjehemi me fat që ishe ne jetën tonë.