Nga Kim Mehmeti

Kush mund ta paramendonte se Shqipëria do bjerë në duart e ‘Rilindësve’, të cilët me objektet nga e shkuara shqiptare do veprojnë ashtu si qarqet antishqiptare në ish- Jugosllavi: do i rrethojë me pallate, me çka do i bëjë të padukshëm dhe do ua marrin frymën, e që pastaj të papenguar t’i rrënojë.

Pra kush mund ta paramendonte se jo vetëm Teatrin Kombëtar, por ky regjim do e rrethojë me beton dhe do e bëjë ‘më të vjetër e më të bukur’ seç është edhe Sheshin e Flamurit në Vlorë, edhe atë vend të shenjtë për gjithë shqiptarinë, atë ‘tempull’ të cilin e zbukuron dhe e bënë të lavdishëm ajo që ne ndjejmë ndaj flamurit Kuq e Zi, e jo zbukurimet që mund t’i pjellë fantazia e Piktorit?

Pastaj, kush ka mundur ta paramendojë se jo vetëm në disa vende sllave, ku prodhohet helmi i antishqiptarisë dhe ku armiku i natyrshëm i tyre ishte dhe mbeti raca e ‘prapambetur’ dhe e ‘poshtër’ e quajtur ‘shiptari’, por edhe në Shqipëri na qenka rritur bima e mendësisë së poshtër institucionale që mëmëdheun e mbron nga ‘malokët’ dhe ‘shpellarët’?!

Dhe ku ta dish, mbase pas zbrazjes dhe shpopullimit të Shqipërisë, pas rrënimit dhe kriminalizimit thuajse të plotë të shtetit, rrëgjimit të sotëm të ‘Rilindjes’ edhe nuk i ka mbetur gjë tjetër përpos ta copëtojë vendin në principata e bajraqe si dhe, mëmëdheut t’ia shlyej çdo shenjë njohëse nga e shkuarën, kështu që vetveten ai ta kujtojë vetëm nga dita kur ra në duart e Piktorit.

Në të vërtetë, ne këtej kufirit e dinim se në mëmëdhe është shtuar numri i politikanëve që nuk ndjehen mirë në lëkurën e shqiptarit, që vuajnë të jenë të pëlqyerit e Beogradit, por kurrë nuk mund ta besonim se kjo racë e re politike do mund ta sundojë mëmëdheun e papenguar nga askush.

Dhe le të mos mëkatojmë: racën e politikanëve shqiptarë, të cilëve nuk u pëlqen populli i tyre që i ushqen dhe i majmë si derra, as na e sollën as na e ‘prodhuan’ të huajt, por ata u rritën në djepin e pandjeshmërisë dhe papërgjegjësisë sonë ndaj shqiptarisë. Papërgjegjësi e pandjeshmëri që të bënë të kujdesesh vetëm me çka do e mbushësh stomakun dhe xhepin, por jo edhe me çka do e mbash drejtë dinjitetin dhe krenarin kolektive. Pra që të çon të mos ndjesh të vjella edhe kur hanë bukën e ngjeshur nga mielli i atij që ndërton rrugë mbi varrezat masive të mbushur me pafajësinë shqiptare - nga mielli i Vuçiqit!

Po pra, le të mos mëkatojmë, ne sot nuk kemi probleme me të huajt që nuk na duan, por me politikanët tanë që ndjehen keq si shqiptarë dhe të cilët janë aq modernë, aq mendjehapur, aq kozmopolitë, sa urrejnë dhe rrënojnë çdo gjë që ua rikujton shqiptarinë e 'malokëve' dhe 'shpellarëve''?!