Kurre nuk duhet ta harojme, oren 14,10 te 20 Shkurtit 1991.
Rienien simbolike te diktatori me diktaturen bashke!
Ata qindra studente heroike, qe u futen ne ate Greve Urije.
Aq sa nuk i nxinte ai kinoklub “Studenti”.
Shume te tjere ngelen jashte, duke tentuar te hyjne edhe nga catia.
Ata dhjetra mijra banore te Tiranes te mbledhur reth tyre e qe me tej u “derdhen” drejt Sheshit Skenderbej.
Per te rrezuar e terhequr zvare ate monument, qe perfaqesone krimet, izolimin, persekutimin etj, te nje diktature ekstreme 45 vjecare.
Ata trima e te vendosur, qe u bene autoret konkrete e realizuesit e asaj, qe e pame me entusiazem te pa shembullte nga disa metra me larg, pikerisht ne oren 14,10.
Permbysjen e e asaj mase obskurantiste metalike!
Nuk duhet haruar kurre ai moment e historia e asaj periudhe prej Dhjetorit 1990, qe sollen ndryshimin.
Haresa sjell riperseritjen, edhe te “erresises” vete!
Ndryshimi u realizua sepse njerezit u “ngriten”!
Fatkeqesisht perseri “koha” dhe zhvillimet kerkojne nje levizje te tille!