Ajo është një artiste e veçantë e cila shpesh ka besuar në superioritetin e gjinisë mashkullore. Nuk e ka të qartë pse ka ndodhur diçka e tillë, por megjithatë fakti se është rritur në një shoqëri si ajo shqiptare e arsyeton deri diku këtë mendim. Ajo e ka krahasuar veten me meshkujt, si në ambientin shoqëror, si në shkollë, si në ambientin e kulturës. Më vonë e kuptoi se kjo nuk qëndron.

Fituese e dy çmimeve të rëndësishme artistike në Shqipëri, Çmimit Ardhje dhe Çmimit Onufri, Alketa Ramaj sonte erdhi në Galerinë Motrat në Prishtinë për të treguar më shumë mbi artin e saj, në një bisedë artistike simpatike ku u shpalos jeta e saj, karriera, planet por edhe mendimet e saj mbi artin në Kosovë e Shqipëri.

 Në moderimin e gazetarit Vullnet Krasniqi, Ramaj foli për transformimin e saj artistik, për artin si mënyrë mbijetese por edhe për artin dhe ekonominë.

“Unë veproj gjithmonë sipas intuitës, nuk merrem drejtpërdrejt me një aktivitet social. Mua më duhet një element i papërcaktuar që të filloj ta thurë një ide. Përgjithësisht më duhet kohë që ta mbaroj një vepër dhe më shumë kohë që edhe ta ndjej” tregoi Alketa Ramaj.

Alketa ka lindur në Përmet, ndërsa është diplomuar në vitin 2006 në Akademinë e Arteve të Bukura në Tiranë. Si artiste pamore, ajo ka zgjedhur instalacionin i cili deri vonë ka qenë një medium ku ajo ka shprehur tërë inspirimin e saj. Më vonë, syri kaloi edhe kah piktura.

 Puna të cilën ajo e veçon nga bagazhi i saj artistik, e të cilën madje do ta vinte edhe në kontekstin e sotëm dhe do të donte ta përthekonte me realitetin shqiptar është ‘Untitled’ e vitit 2013-të. Në këtë video, një burrë fle gjatë gjithë kohës.

 “Ajo video për mua është më e kompletuar. Është konceptuale dhe është intime, dhe ka ardhur si rezultat i një imazhi” tregon Alketa.

Alketa ekspozitën e saj të parë personale e pati hapur në Kosovë, në vitin 2014-të, ndërsa shumë shpejt do të kthehet më një ekspozitë tjetër personale, po në Prishtinë.

 Në këtë bisedë artistike, diku mes pyetjeve të publikut dhe Alketës e cila e qetë përgjigjet në secilën pyetje, ajo flet edhe për faktin se si instalacionet si formë shprehëse artistike kërkojnë më shumë para dhe buxhet, prandaj në një moment ka provuar edhe pikturën sado që nuk ka qenë fusha e saj e preferuar gjatë studimeve.

“Në një mënyrë mund ta quaj njëfarë pamjaftueshmërie e shprehjes vetëm me instalacione. Kësisoj, krejt e natyrshme edhe piktura, e pasforcuar, gjestuale, një mënyrë tjetër e shprehjes. Më pas këtu u lidh edhe jeta ime, kushtet e mia të të jetuarit si nënë dhe në një ambient më të ngushtë” tregon tutje Alketa.

Pjesëmarrjet e saj artistike numërojnë: Bienal de Curitiba ’17 (Curitiba, Brazil); Galerie Heike Strelow (Frankfurt/Main, Germany); Viennacontemporary, (Vienna, Austria) ; 3rd Edition of Project Biennial of Contemporary “Art D-0 ARK Underground, Atomic Shelter”, (Konjic, BIH) ; Bienal del Fin del Mundo, Mar Del Plata, (Valparaiso, Chili); Fondazione Museo Pino Pascali (Bari, Italy); ISCP, international studio & curatorial program (New York, USA); Stacion, Center for Contemporary Art (Prishtina, Kosovo); La Fenice Gallery (Venice, Italy) etc.
Alketa ishte një tjetër artiste në vazhdën e bisedave artistike që Galeria Motrat po i organizon me artistë të ndryshëm vendorë e ndërkombëtarë, kjo për të shpalosur më shumë nga puna e këtyre artistëve por edhe për të nxjerrë nga ta mendime mbi artin, respektivisht jetën.