Nga Kastriot Dervishi
Fati i keq i njeriut të vuajtur në diktaturë. Një nënë, në moshën 70-vjeçare, u vetëflijua sepse hakmarrja e regjimit nuk u ndal te vrasja e dy djemve, por kaloi edhe te ajo. Emri i saj mund të ketë probleme keqshkrimi, por historia është e dhimbshme. Ndiqni dy njoftime zyrtare.
Komunikata nr.28, datë 30.5.1953 e MPB-së:
Saranda njofton se më 16.5.1953, e quajtura Haso Bacja, vjeç 70, e shpërngulur nga Tirana dhe pasi nuk kishte ku të rrinte, shkoi te motra e saj dhe te dajo, por ata nuk e mbajtën, mbasi ajo nuk kishte triskat e Frontit pse dy djemtë i janë pushkatuar si armiq të popullit dhe pas 20 ditësh vetëvaret me anën e një teli.
Komunikata nr.121, datë 27.5.1953 e Drejtorisë së Policisë Popullore në MPB:
Dega e Punëve të Brendshme Sarandë njofton se më datën 16.5.1953 në orën 14.00 vetëvaret në katundin Sasaj (?) e quajtura Haso Bacja, vjeç 70, banuese në Tiranë, për arsye se para një muaji djali i saj Pëllumbi, përjashtohet nga puna dhe për shkak të gjendjes ekonomike shpërngulet dhe e dërgon te e motra e tij Salo Ahmetaj dhe te daja Sinan Duka. Mirëpo, pasi viktima nuk ka pasur triskë Fronti se dy djemtë janë vrarë si armiq, këta mbas 10 ditësh e largojnë nga shtëpinë e kështu në këto rrethana, me anën e një teli vetëvaret.
