Më shumë se një dekadë më parë, Kanhu u largua nga atdheu i Kamayurá, një fis indigjen, me rreth 600 anëtarë në skajin jugor të Amazonës braziliane. Ajo ishte 7 vjeçe. Ajo kurrë nuk u kthye. “Nëse do të kisha mbetur atje,” Kanhu, e cili vuan nga distrofia progresive muskulare , iu tha ligjvënësve brazilian vitin e kaluar, “Unë me siguri do të isha i vdekur”.

Kjo për shkak se komuniteti i saj  me shumë gjasa do ta kishte vrarë atë, ashtu si për gjeneratate tjera, ky fis ka vrarë shumë fëmijë  të lindur me aftësi të kufizuara.

Kamayurët janë në mesin e një numri të vogël të popujve indigjenë në Brazil, që njihen të angazhohen në vrasje dhe vrasjen selektive të fëmijëve më të mëdhenj. Ata  synojnë të shfarosin personat me aftësi të kufizuara, fëmijët e nënave të vetme dhe binjakët – të cilët  për kulturën disa fiseve, duke përfshirë Kamayurën, përbën shenjë të një fatkeqësie të mundshme. Babai i Kanhuut, Makau, më tregoi për një djalë 12 vjeçar nga brezi i babait të tij, të cilin fisi e kishte varrosur gjallë, sepse «donte të bëhej grua». (Kanhu dhe Makau, si shumë Kamayurë, kanë vetëm me një emër, pa mbiemër).

Misionarët ungjillorë që ndihmuan Kanhun dhe familjen e saj të shkonin në Brazilia, kryeqyteti i Brazilit, që nga ajo kohë kanë udhëhequr një fushatë për media dhe lobim për të goditur vrasjen e fëmijëve. Përpjekjet e tyre kanë arritur kulmin në një projektligj të diskutueshëm që synon çrrënjosjen e praktikës, e cila fitoi një miratim të jashtëzakonshëm në një votim që u bë në vitin 2015 nga Dhoma e Deputetëve, dhe aktualisht është duke u shqyrtuar në Senatin Federal.

Shoqata braziliane e antropologjisë, në një letër të hapur të botuar në faqen e saj të internetit, e ka quajtur projektligjin një përpjekje për të vënë popujt indigjenë “në gjendjen e përhershme të të pandehurve, përpara një tribunali të ngarkuar me përcaktimin e shkallës së tyre të egër”.

Polemika mbi vrasjen e fëmijëve ka ngritur një pyetje thelbësore për Brazilin – një vend i madh që është shtëpia e qindra fiseve të mbrojtura, të cilët jetojnë në shkallë të ndryshme të izolimit: Në ç’masë shteti duhet të ndërhyjë në doganat që duken çnjerëzorë në botën e jashtme, por që popujt indigjenë u zhvilluan kohë më parë si një mjet për të siguruar mbijetesën e grupeve në një mjedis të pafalshëm?