Kryetari i Komisionit të Integrimit Evropian, Genc Pollo, në një intervistë për gazetën “Shekulli”, akuzon kryeministrin për rolin negativ në bisedimet Kosovë-Serbi. Në lidhje me marrëdhëniet me Greqinë, Pollo shprehet se, Rama nuk ka arritur asgjë konkrete

Politika e Jashtme e Shqipërisë, ditët e fundit është bërë subjekt i përplasjeve institucionale midis Presidentit të Republikës dhe Kryeministrit Edi Rama. Kjo krizë institucionale çoi edhe në mos dekretimin, nga ana e Presidentit Meta, propozimit për Ministër të Punëve të Jashtme, Gent Cakaj. Në këtë mënyrë, me një veprim të paprecedentë për transferimin e kompetencave ekzekutive, Rama ia delegoi përsëri Zv.ministrit Cakaj, funksionimin normal të Ministrisë për Evropën dhe Punët e Jashtme. Kjo qasje, nuk është pritur mirë nga ana e Presidencës, e cila për vendime të rëndësishme, duhet të shprehë mendimin e saj për përputhje ose jo me ligjin të një dekreti. Genc Pollo, Kryetari i Komisionit të Punëve të Jashtme, në një intervistë për gazetën “Shekulli” e shikon si një problem delegimin e kompetencave tek Cakaj. Pollo kritikon edhe qëndrimet e dyanshme të diplomacisë shqiptare në votimin e saj në Asamblenë e Përgjithshme të Kombeve të Bashkuara, reagimi i diplomacisë shqiptare ndaj çështjes së Kosovës dhe marrëdhëniet me Greqinë, që sipas tij, kanë shumë nevojë që të rishikohen.

Intervista e plotë:

Pollo, si vlerësoni funksionimin e diplomacisë shqiptare, duke parë zhvillimet e fundit, si emërimi dhe delegimi i kompetencave tek zv.ministri i Jashtëm. Por edhe më parë u panë votime në OKB kundër rezolutave të SHBA?

Mendoj se deviacione si ai që ju përmendni ishin maja e ajsbergut. Tentativa për të emëruar Cakajn ministër dhe delegimi (i paligjshëm) i  tij si ministër na jep një pamje më të plotë të problemit.

Shqipëria vitin që vjen merr presidencën e OSBE-së. Çfarë do të thotë kjo dhe a ka kapacitetet e duhura Shqipëria për të drejtuar një institucion kaq të rëndësishëm?

Presidenca shqiptare e OSBE është një vlerësim pozitiv për vendin tonë e Ballkanin, si dhe një lloj balancimi rajonal meqenëse edhe Serbia ka mbajtur këtë presidencë në vitin 2015. Ndryshimi i papritur i ministrit mendoj se ka qenë surprizë e pakëndshme për shtetet anëtare që lobuan për Shqipërinë, pasi në një vend si i yni vazhdimësia në çështjet e OSBE-së ofron siguri e besim. Mbase për Francën e Gjermaninë ku ka burokraci funksionale, mund të jetë ndryshe, po për Ballkanin perceptimi është tjetër. Më kujtohet që në 2012, Shqipëria kishte presidencën e Këshillit të Europës dhe në mes të vitit ndryshoi ministri i Jashtëm. Ndërkombëtarët, edhe pse presidenca e KiE-s është shumë më pak sensitive se ajo e OSBE-s, u shqetësuan shumë.

Në lidhje me funksionimin e përfaqësive diplomatike jashtë vendit, a mendoni se ka ndonjë nevojë për ndryshim, në lidhje me strukturat dhe hetimin për rastet e korrupsionit, përmendim këtu Konsullatën e Shqipërisë në Milano, ku bëhej korrupsion me certifikatat familjare?

Lipset të merremi në fillim me balenat e pastaj me cironkat.

Si e komentoni qëndrimin e Politikës së Jashtme Shqiptare në lidhje me dialogun Kosovë-Serbi dhe opsionin e shkëmbimeve territoriale?

Atë qëndrim e dokumenton së fundmi lëvizja me Gent Cakajn në MPJ. Edhe më herët dukej qartë që Rama e Vuçiç punojnë nën rrogoz për ndarjen e Kosovës, tok me disa politikanë në Prishtinë. Një ish-ministër i Jashtëm serb, sot opozitar me Vuçiçin, në intervistë me një të përditshme austriake listonte edhe lobistët e pajtuar prej tyre që tentojnë të shesin këtë ide në Europë e SHBA. Tony Blair e Aleksandër Soros ishin dy syresh. Përkrahësit e kësaj ideje thonë se sjell paqe afatgjatë në rajon e mbyllje të problemeve të hapura nga shpërbërja e Jugosllavisë. Ndër ta ka edhe ndërkombëtarë duke filluar nga Brukseli. Përkrahësit mund të jenë naivë ose cinikë. Naivët nuk e kuptojnë rrezikun e dëmin që sjell një nismë e tillë për paqen e stabilitetin në rajon, dhe nuk duan të shikojnë se ajo shkel shumë vlera të Europës së Bashkuar. Cinikët e kuptojnë fare mirë të keqen, por duan se s’bën përfitimin e tyre ( jo të popujve të tyre)  afatshkurtër. Cinikëve as nuk ua ndjen fare për vlerat europiane çka e demonstrojnë përditë.

Çështja më sensitive për marrëdhëniet e Shqipërisë me Greqinë është çështje e Zonës Ekonomike Ekskluzive. Në cilën fazë është kjo marrëveshje dhe pse në disa dalje publike, Zv.ministri j jashtëm i Greqisë, Georgios Kautrougulis, përmend shpesh herë se Greqia do të zgjerojë ujërat territoriale në 12 milje?

Me Greqinë qeveria Rama arriti një precedent inkompetence: tre vitet e para u angazhua në një luftë verbale të pakuptueshme e të padobishme. Pastaj vrik kaloi në puthje e përqafime, valle e mandolina. Pa asnjë rezultat konkret! Qeveria nuk ka raportuar në Kuvend për marrëveshjen e negociuar së fundmi se nuk ka bërë transparencë për të. Por sipas informacioneve të ndryshme, qeveria i ka lëshuar shumë sipërfaqe detare Greqisë, përtej kufirit që përcaktoi marrëveshja e shfuqizuar nga Kushtetuesja; me kërkesë të Sajmir Tahirit e Ditmir Bushatit.

Pollo, cilat duhet të jenë hapat që duhet të ndërmarrë Shqipëria për të fituar hapjen e negociatave me Bashkimin Evropian, këtë verë?

Ju ftoj edhe ju të mendoni e të gjeni pse kurrkush nga qeveria nuk flet një fjalë për punën konkrete për të përmbushur kërkesat e Këshillit Europian të qershorit të vitit të kaluar. Në fjalimin kilometrik të janarit para trupit diplomatik, Rama foli sikur shtetet anëtare të BE-së do të përmbushin një detyrim të vonuar duke marrë vendim pozitiv. Dhe nuk do të kuptojë se ata që refuzuan dy herë rekomandimin e Komisionit Europian kanë vendosur kushtet e tyre. Dhe në fakt nuk ka përpjekje nga qeveria në këtë drejtim siç besoj, do të provohet së afërmi në Komisionin e Integrimit Europian.