Transferimi (ose “varrosja”) e Dosjes 184 nga Prokuroria e Krimeve të Rënda në Prokurorinë Rajonale të Dibrës ishte kulmi i të ashtuquajturës “reformë” në drejtësi, reformë që nisi me dështim që në fillim, me zgjedhjen e Arta Markut kryeprokurore. Pa u marrë gjatë e pa hyrë thellë në këtë “reformë”, mjaftojnë dy emra, Prokurorja e Përgjithshme Arta Marku dhe krahun e saj të djathtë në krye të Prokurorisë së Krimeve të Rënda, Donika Prela, për të kuptuar suksesin e saj. Një prodhim 100% rilindas që çoi hapur në “mbulimin e një grupi të strukturuar kriminal”. “Arta Marku dhe Donika Prela janë dy Katicat e Edi Ramës”, tha Basha, disa ditë më parë duke iu referuar prokurores së Maqedonisë së Veriut, e cila përfundoi pas hekurave. Kjo është reforma që trumbetohet me forcë, si arritje dhe, për fat të keq, dy prodhimet “më të mira”, dy gjetjet “elitare” janë Arta Marku dhe Donika Prela. Kanë mbetur edhe pak ditë nga pushimet dhe vjeshta do sjellë të tjera zhvillime. Por për ramën, rilnidjes e njerëzit e sorosit kanë mbetur edhe pak njerëz për t’u sistemuar dhe me siguri vjeshta do të jetë e artë, madje do kapet edhe ai peshku i madh i Donald Lu-së. Të gjitha bateritë e Rilindjes janë fokusuar tek e ashtuquajtura “reformë në drejtësi”. Shqiptarët janë nghrysuar e janë gëdhirë me këtë togfjalësh, a thua se nuk kishin halle të tjera dhe se ”pas reformës në drejtësi” do vijë edhe dita e tyre?!!
Askush nuk e ka mohuar rëndësinë e kësaj reforme megjithëse ajo që në embrion të saj nuk erdhi si një pakt kombëtar i këtij vendi, të cilit i duhej aq shumë, por erdhi si një nismë e një fondacioni privat. Dhe gjithçka fillon tek origjina. Tentakulat e këtij fondacioni në Shqipëri e paraqitën Ramën si shpëtimtari i kësaj reforme, ku në fakt ai ishte keqpërdoruesi i saj, dhe arriti jo vetëm ta shpartallojë, por edhe ta kapë, madje edhe ta banalizojë.
-Pas votimit me 140 vota të ndryshmeve kushtetuese në vitin 2016, Rama i vuri shkelmin të gjithë marrëdhënieve me opozitën duke e përjashtuar atë nga çdo lloj aksioni dhe iniciative tjetër për hapat e mëtejshme që do hidheshin në këtë reformë. Qëllimi ishte vetëm një: ky ishte kryeprokurori, ku ishte Gjykata e Lartë, ky ishte Gjykata Kushtetuese.
Me pak fjale kjo “reforma në drejtësi” paska nxjerrë, mes të tjerash, dy prodhimet më “elitare”, Arta Markun e Donika Prelën. Një gjë është e sigurt, nëse do vazhdohet të ketë të tilla “prodhime”, kjo reformë është e dështuar përfundimisht!
