Sekretari i Shtetit Antony Blinken përballet me gjykatën ndërkombëtare pasi ka ndërhyrë në politikën shqiptare.
Administrata e Biden-it ka ngecur sërish drejt krijimit të një fiasko ndërkombëtare, këtë herë Sekretari i Shtetit Blinken kryeson akuzën për ndërhyrje në politikën zgjedhore, duke e përqendruar vëmendjen e tij te ish-presidenti i Shqipërisë Sali Berisha. Për ata që nuk e njohin politikën ballkanike, zoti Berisha është një njeri me një të kaluar dinamike, një kundërshtar i vendosur i komunizmit, themelues i Partisë Demokratike të Shqipërisë dhe mik i Amerikës.
Pas një karriere të gjatë për të krijuar rikthimin e Shqipërisë nga shtypja komuniste, zoti Berisha e ka hequr veten kryesisht nga pjesëmarrja e drejtpërdrejtë në politikë, duke preferuar të ndihmojë në promovimin e konservatorëve me të njëjtin mendim dhe politikave antisocialiste.
Por Sekretari Blinken tronditi rajonin në maj duke shpallur sanksione udhëtimi në dukje të pabaza kundër zotit Berisha dhe familjes së tij të ngushtë, duke i ndaluar hyrjen në Shtetet e Bashkuara. Sekretari Blinken shkroi në Twitter për të akuzuar zotin Berisha për “akte korruptive” dhe “minim të demokracisë në Shqipëri”.
Berisha i ka kritikuar veprimet e Departamentit të Shtetit si vepër të miliarderit radikal të majtë George Soros dhe Shoqërisë së tij të Hapur, një organizatë që pretendon se promovon transparencën dhe të drejtat e njeriut në Ballkan. ACLJ dhe dega jonë ndërkombëtare, Qendra Evropiane për Ligjin dhe Drejtësinë (ECLJ), kanë ekspozuar ndikimin e madh, radikal – dhe atë që disa mund ta quajnë të korruptuar – të Soros në skenën botërore.
Pretendimet e Berishës për Sekretarin Blinken dhe Soros nuk duhen hedhur poshtë kaq shpejt. Prindërit e Sekretarit të Shtetit të SHBA-së, Vera dhe Donald Blinken, kanë dhuruar në mënyrë të përsëritur për Shoqërinë e Hapur, madje duke krijuar një fond të përhershëm në një arkiv të dhënash me bazë në Evropë që mban emrin e tyre - Arkivat e Shoqërisë së Hapur të Vera dhe Donald Blinken.
Kongresmeni Lee Zeldin (NY-1), një anëtar i Komitetit të Punëve të Jashtme të Dhomës së Përfaqësuesve, kohët e fundit u përball me Sekretarin Blinken për sanksionimin e tij të papritur ndaj Berishës. Sekretari Blinken përcolli pak besim kur iu kërkua justifikim, duke thënë "Nuk kam asgjë për të ndarë". Ndërsa Blinken ofroi paqartësi për vazhdimin e Komitetit, asnjë informacion apo provë e tillë nuk është dorëzuar. Saga rreth-mbrapa vazhdon.
Aktualisht, e vetmja provë për të cilën dimë është kundërshtimi i vendosur i Berishës ndaj ndërhyrjes politike të Soros, të cilën zoti Berisha e ka dënuar si anashkalim të sundimit të ligjit dhe ndikimit informal në të gjithë rajonin e Ballkanit. Vetë zoti Berisha në vitin 2017 u bëri thirrje qeverive të mëdha të hetonin rolin e Soros në politikën rajonale dhe shkoi aq larg sa të inkurajonte të tjerët që ta shpallnin Sorosin "non-grata".
Berisha ka përvojë personale me Sorosin që në ditët më të hershme të kombit të ri që daton 30 vjet më parë. Të dy dikur kishin kërkuar të punonin së bashku për të zhvilluar një shoqëri civile të pavarur; megjithatë, në sytë e Berishës, Soros thjesht po krijonte strehë të sigurta burokratike për mbështetësit e ish-diktaturës komuniste. Vitet e tensionuara të themelit të demokracisë shqiptare kanë galvanizuar këndvështrimin e Berishës, duke shkuar aq larg sa të pohojë se "George Soros është një armik i ashpër i maskuar i vlerave që ne besojmë dhe ndajmë".
Sekretari Blinken tani përballet me një sfidë të re ndaj autoritetit të tij në formën e gjykatave ndërkombëtare. Javën e kaluar, Gjykata Korrektuese e Parisit njoftoi se do të dëgjonte Berishën dhe pretendimin e tij se Blinken ka shpifur reputacionin e tij duke e shpallur atë persona non-grata.
Dhe Berisha ka një pikë. Këto sanksione udhëtimi të SHBA-së që Blinken ka përdorur kundër Berishës janë zakonisht një lëvizje e rezervuar për disa nga shkeljet më flagrante, të mbështetura me prova në botë të normave ndërkombëtare dhe të drejtave të njeriut, duke përfshirë atë të oligarkëve rusë. Megjithatë Berisha ka qenë mik i SHBA-së dhe madje është pritur nga të dy presidentët Bush.
Populli amerikan dhe bota duhet të pyesin nëse u është shitur një premtim i rremë nga Administrata Biden. Në fund të fundit, kjo është një administratë që na premtoi "kthimin në normalitet".
Shtetet e Bashkuara janë dhe do të jenë gjithmonë një komb i qeverisur nga ligji dhe arsyeja; dhe këto sanksione, në mungesë të provave, shërbejnë vetëm për të minuar besueshmërinë e SHBA-së. Sekretari Blinken duhet të sigurojë provat e tij mbështetëse nëse Kongresi dhe populli amerikan do të kenë ndonjë besim në kompetencën e Biden në skenën botërore. Është koha që Kongresi të kërkojë provat për sanksionet shqiptare që Blinken na tha se kishte. Unë personalisht nuk e kam parë kurrë dhe jam përqendruar në çështjet e Ballkanit si ushtrues detyre i drejtorit të Inteligjencës Kombëtare
