Drejtori i FBI-së Christopher Wray e cilësoi kohët e fundit ekstremizmin e dhunshëm të motivuar nga raca ose përkatësia etnike një “përparësi kryesore, në të njëjtin nivel me ISIS-in”.

Dhe sipas një ish-anëtari të një grupi urrejtjeje, këto grupe ekstremiste po përdorin taktika të ISIS-it për të rekrutuar anëtarë të rinj, shpesh në moshë të re, të influencueshëm dhe adoleshentë që kanë pakënaqësi.

“Në vitin 1987, u rekrutova nga grupi i parë neonazist i Amerikës”, thotë Christian Picciolini.

Dëshmia e tij në Kongres në vitin 2019, ishte hapi më i fundit në transformimin e tij që filloi që kur ishte një adoleshent i pakënaqur nga një familje e ngrohtë imigrantësh.

“Doja të gjeja një ndjesi identiteti, komuniteti, qëllimi, por në periferi të shoqërisë, pasi kisha qenë viktimë e bulizmit për 14 vjet. Dhe gjeta një kuptim. Një burrë më gjeti në një rrugicë duke pirë marijuanë, ai ma mori, më pa në sy dhe tha se këtë donin komunistët dhe hebrenjtë, që të isha i dobët. Të them të drejtën në moshën 14 vjeçare nuk e dija se çfarë ishte një komunist dhe nuk kisha takuar ndonjëherë një hebre. Por m’u duk se ishte hera e parë në jetë që dikush më shihte, përfshirë veten time”, thotë Picciolini.

Ai qendroi me atë grup për tetë vjet.

“Në vitin 1995 hapa një dyqan ku shisja disqe me muzikë raciste, që i importoja ose i bëja vetë. Por përveç tyre, shisja edhe lloje të tjera muzike, si punk rock, hip hop, heavy metal dhe fillova për herë të parë të takoj njerëz që ishin hebrenj, afrikano-amerikanë, homoseksualë dhe fillova të komunikoj me ta. Prandaj në këtë kohë fillova ta sfidoj demonizimin që po ndodhte në mendjen time me humanizim. U jam mirënjohës atyre njerëzve sepse a dinin se kush isha e megjithatë zgjodhën të më sfidojnë me dashuri, një dashuri që ma dhanë në momentin kur nuk e meritoja fare. Ishte momenti më i fuqishëm transformues për mua”, thotë ai.

Picciolini ka shkruar disa libra për transformimin e tij dhe krijuar një organizatë të quajtur “Free Radicals” për t’u ofruar të rinjve një alternativë më të mirë sesa tërheqja e ekstremizmit.

“Ajo që shoh sot me nacionalizmin e bardhë është shumë e ngjashme me atë që pashë ditët e para me al-Kaidën dhe ISIS-in. Taktikat e propagandës janë të njëjta, përdorimi i videove propagandistike të cilësisë së lartë, duke përçuar mesazhin e shpresës për lavdi, nëse bashkohesh me betejën”, thotë ai.

Picciolini thotë se po përpiqet të bëhet personi që ai do të kishte dashur të takonte kur ishte 14 vjeç, shumë vite të shkuara.