Nga Kastriot Dervishi

Për servilët, edhe kur udhëheqësit hanë bukë, nxjerrin nga goja “xhevahire”, direktiva, fjalë të urta apo mendime. Kohët e fundit po shikojmë që edhe drekat e kryeministrit “gju më gju me popullin” transmetohen drejtpërdrejt në televizione si ngjarje të mëdha prej të cilave burojnë punë shteti, organizime, qarje halli, etj. Pavarësisht se drekat janë në radhë të parë mbushje barku apo ritual i zakonshëm ditor, qatipët dhe vetë kryeqatipi nuk duan t’i lënë pa i shfrytëzuar për propagandë. Në çdo kohë, servilët mbajnë shënime nga fjala e udhëheqësit edhe kur ai flet kot e pa lidhje.

Për paralelizëm, një ngjarje e vitit 1976. Caci Kokthi ishte njëri nga kamerierët e Enver Hoxhës. Ai nuk merrej as me gjellët e as me mprehjen e thikave. Vetëm shërbente ushqimin si transportues. Qëlloi që i solli komandantit një thikë që nuk priste mirë frutat. E.Hoxha, i mësuar të priste mirë me thikë u zemërua shumë. Mbi letrën që shërbente për të fshirë duart, la këtë shënim: “Shoku Caci! Thika që më sjell me fruta, duhet të presë”. Kjo letër, e vlerësuar si shënim me rëndësi historike u mor nga shokët e aparatit të KQ të PPSH-së dhe me të u përpilua dosja 30 e fondit 10 në Arkivin e Partisë së Punës, si fjalë e një udhëheqësi të madh. Kënga në fakt e thotë “Enver Hoxha e mprehu shpatën, edhe njëherë për situatën”, por në të vërtetë, ai kërkoi t’i mprihej thika e frutave, pa ndonjë situatë. /55news.al