Austria, gati për mbylljen e kufirit me Italinë, pas marrëveshjes në Gjermani

Marrëveshja e arritur mes kancelares gjermane, Angela Merkel, dhe ministrit të Brendshëm gjerman, Horst Seehofer, nën mbikëqyrjen e kryetarit të Parlamentit Wolfgang Schauble për Emigracionin, ose azilkërkuesit dytësorë të regjistruar në një vend, të cilët pastaj duhet të lëvizin në vende të tjera brenda zonës Shengen, parashikon dy gjëra. E para: hapja e qendrave të transitit në Gjermani. Këto janë struktura në të cilat do të konstatohet, nëse këta njerëz kanë aplikuar për azil në një vend tjetër të BE-së, shkruan ‘Il Sole 24 Ore’.
Vjena: e gatshme për të mbrojtur kufirin tonë jugor
Pastaj hapi i dytë: pasi vërtetohet se personi nga mbërritja e parë, veçanërisht në Itali dhe Greqi, ka arritur në Gjermani, do të fillojë faza B. Nëse vendi ku emigranti duhet të kthehet, refuzon t’i rimarrë në territorin e tij – parashikon marrëveshja Merkel-Seehofer – emigranti në çdo rast do të refuzohet dhe do të kthehet në Austri, në bazë të marrëveshjeve që Berlini do të duhet të nënshkruajë me Vjenën. Hapi i dytë është në bazë të “mburojave” të qeverisë Kurz, e cila ka paralajmëruar se është e gatshme të vendosë “masa për të mbrojtur kufijtë e saj jugorë”.
Rreziku i një qëndrimi të gjatë në qendrat e tranzitit
Brenda qendrave të tranzitit në Gjermani, emigrantët do të identifikohen që të gjendet nëse ata kanë aplikuar për azil në vendet e tjera europiane. Nëse është kështu, do të jetë e nevojshme të merret pëlqimi administrativ nga shteti i parë pritës i BE-së, në mënyrë që këta persona të mund të rifillojnë procedurat pasuese. Duke pasur parasysh se procedimi nga vendi i mbërritjes së parë (shtetet port) nuk është i qartë, koha e shpenzuar nga emigrantët brenda këtyre objekteve, mund të jetë më e gjatë. Dhe kjo gjë, mund t’i bindë ata për mundësinë për të qëndruar në vendet e mbërritjes së parë, si në Itali.
Pas rezultateve të buta të Këshillit të Europës, tani “ashpërsia” gjermane
Pas rezultateve të regjistruara në Konkluzionet e Këshillit Europian të 28 qershorit – pika 11, Berlini ka marrë masa për t’u njohur plotësisht se lëvizjet e mesme, të cilat kanë mundësi të komprometojnë integritetin e sistemit të azilit europian dhe shteteve anëtare të Schengen-it. Prandaj, ata duhet të marrin të gjitha masat legjislative dhe administrative për t’i kundërshtuar ato – Gjermania sjell tani një zgjidhje më konkrete, e cila në mënyrë efektive kufizon parimin e lëvizjes së lirë të njerëzve brenda BE-së. Një strategji e lindur nga nevoja për të shpëtuar qeverinë.
Zgjidhja e qendrave të tranzitit do të peshojë mbi Italinë
Kjo është një zgjidhje për të mbrojtur frymën europiane dhe për të vënë rendin në lëvizjet dytësore, sqaroi kancelarja Merkel. Por në të njëjtën kohë është një zgjidhje që, është e lehtë të parashikohet gjithashtu se do të ketë ndikim mbi Italinë. Në fakt, kjo zgjidhje u dërgon një mesazh të qartë emigrantëve që të vlerësojë mundësinë e arritjes në Gjermani, pasi zbarkon në Itali (ato që marrëveshja përkufizon “azilkërkuesit të papërshtatshëm”).
Nëse e bëni këtë, llogaritni se mund të qëndroni brenda këtyre qendrave tranzit për një periudhë që nuk mund të jetë e shkurtër. Duke pasur parasysh se Franca dhe Austria kanë marrë, në të kaluarën, pozicione shumë të ngurta në kontrollet e kufijve të jashtëm, në funksion të emigracionit të paligjshëm – për shembull, një histori e Ventimiglia apo kërcënimit të Vjenës për të vendosur ushtrinë në kufirin e saj–pasi të mbërrijnë në Itali, këta njerëz nuk do të jenë në gjendje të arrijnë vendet e tjera europiane.
Karta tjetër e Merkel: Marrëveshje bilaterale (por Roma tha jo)
Shtrirja e qendrave tranzit me afat të papërcaktuar shoqëron një zgjidhje tjetër, e cila është një marrëveshje dypalëshe që gjermanët kanë lidhur në samitin e fundit europian me Spanjën dhe Greqinë, për t’i kthyer prapa në Madrid dhe Athinë, njerëzit të cilët, pasi kanë aplikuar për azil në ato vende, kanë arritur në Gjermani. Me Italinë, Merkel nuk arriti ta nënshkruante një marrëveshje të tillë.
Nyja e të drejtave të njeriut: çfarë do të bëjnë socialdemokratët gjermanë?
Sidoqoftë, problemi mbetet që këto qendra të mos garantojnë respekt për të drejtat e njeriut.
Mbrojtja e shpatullave të CSU bavarez në qeveri, e cila përndryshe do të ishte në opozitë, mund të mos jetë e mjaftueshme: zgjidhja mund të kritikohet, vetëm në fragmente të saj që do të duhet të rrezikojë të drejtat e njerëzve; me këmbën e tretë të koalicionit që mbështet ekzekutivi i SPD-së. Ndërsa socialdemokratët kanë mirëpritur pozitivisht fundin e konfrontimit midis CDU dhe CSU mbi refuzimet në kufi, tjetri (SPD) nuk u shpreh. Ata kërkojnë të paraqesin tek ekspertët e tyre zgjidhjen e qendrave të tranzitit për migrantët e regjistruar në vende të tjera.
Austria njofton gjithashtu masa për mbrojtjen e kufijve jugorë
Së fundi, marrëveshja parashikon se, në qoftë se vendi ku duhet të dërgohet emigranti refuzon të pranojë, do t’i komunikohet Austrisë, në bazë të marrëveshjes së Vjenës, që është ende në fuqi. Pak orë pas marrëveshjes, qeveria austriake tha se ishte e gatshme të merrte “masa për të mbrojtur kufijtë e saj jugorë”.
Qeveria shtoi të priste një sqarim të shpejtë nga Berlini. Seehofer është përpjekur të ulë nivelin e tensionit që ka karakterizuar marrëdhëniet ndërmjet dy kancelarive në orët e fundit. Ai sqaroi se qendrat e kalimit të emigrantëve nuk do të jenë qendra të paraburgimit. Duke folur këtë mëngjes në grupin parlamentar të BE, sipas një burimi që mori pjesë në takim, ai tha: “Ne nuk i mbyllim njerëzit brenda. Njerëzit do të jenë në gjendje të kthehen lirisht në Austri nëse duan. Por ata nuk do të lejohen të hyjnë në Gjermani”. Një sqarim që nuk mund t’i bindte austriakët.