Nga Kastriot Dervishi
Në territoret shqiptare në Jugosllavi nuk kishte prani ushtarake gjermane në kohën kur divizionet komuniste shkuan nga Shqipëria atje. Qëllimi i tyre ishte nënshtrimi i shqiptarëve dhe dorëzimi i pushtetit jugosllavëve. Gjatë qëndrimit atje, divizionet në fjalë rekrutonin me forcë aty ku shkonin. Këto rekrutime në nëntor 1945 e çuan forcën e Divizionit të 5-të komunist në 2902 trupa. Nga ky proces i dhunshëm, shumë shqiptarë nga Kosova kryesisht, filluan të largohen. Një sërë procesesh u zhvilluan kundër tyre, një pjesë edhe me vdekje.
Njëri prej tyre, Isuf Halimi (mbiemri nuk dihet pasi “Halimi” është atësia e tij), 27 vjeç nga Dravari i Nënprefekturës së Vuçiternës, me vendimin nr.19, datë 9.7.1945 të Gjykatës Ushtarake të Divizionit të 5-të me kryetar Riza Dacin e prokuror Riza Taushanin, në bazë të neneve 15, 17, 18 të ligjit nr.41, datë 14.1.1945 “Mbi organizimin e funksionimin e gjykatave ushtarake”, u deklarua fajtor dhe u dënua me vdekje. U la në fuqi me vendimin nr.260, datë 6.10.1945 të Gjykatës së Lartë Ushtarake. Pavarësisht kësaj, vendimi nuk mund të ekzekutohej sepse i dënuari kishte vdekur. Komanda e Divizionit të 5 me qëndrim në Gostivar, njoftonte më 18.8.1945 Gjykatën e Lartë Ushtarake, se i dënuari kishte vdekur më 12.7.1945. Pra në Tiranë ishte lënë në fuqi dënimi me vdekje i një të vdekuri.
