Nga Cain Burdeau, Courthouse News

Tamara Ćapeta, një avokate e përgjithshme në Gjykatën Europiane të Drejtësisë, hodhi poshtë gjetjet e një gjykate të Berlinit pasi provat nuk duhet t'u transferohen prokurorëve gjermanë, sepse mund të jenë mbledhur në mënyrë të paligjshme.

Në qershor, Europoli njoftoi se infiltrimi i EncroChat në vitin 2020 kishte sjellë më shumë se 6500 arrestime dhe asete të sekuestruara me vlerë 980 milionë dollarë, përfshirë 100 ton kokainë, 30 milionë pilula "drogë kimike", gati 1000 automjete, qindra prona dhe dhjetëra varka e aeroplanë.

Rrjeti EncroChat kishte rreth 60,000 përdorues kur u mbyll papritur në qershor të vitit 2020. Para se të mbyllej, policia franceze tha se kishte përgjuar komunikimet e përdoruesve prej muajsh.

Pajisjet EncroChat shiteshin për rreth 1690 dollarë dhe funksiononin si celularë të modifikuar me kamerë, GPS dhe porta e USB-së u hiqej. Ata përdornin dy sisteme operative njëkohësisht, një që ishte tipik dhe tjetri i aktivizuar me mesazhe të koduara dhe thirrje zanore. Përdoruesit paguanin edhe një tarifë abonimi.

Policia franceze filloi t'i hetojë telefonat pasi ata ishin të lidhur me grupet e krimit të organizuar. Në janar të vitit 2020, një gjykatës francez autorizoi instalimin e një pajisjeje përgjimi në një server EncroChat të përdorur në qytetin francez të Roubaix.

Pas infiltrimit në rrjet, policitë në disa vende europiane, përfshirë Gjermaninë, Britaninë e Madhe, Francën, Holandën, Suedinë, Italinë, Spanjën dhe Belgjikën, bënë arrestime të shumta të profilit të lartë, sipas një dokumenti informues për Parlamentin Europian.

Avokatët mbrojtës po kundërshtojnë metodat dhe urdhrat e gjykatës që janë përdorur për të piratuar EncroChat-in; duke akuzuar autoritetet për shkeljen e rregullave të shkëmbimit të provave ndërkufitare; duke argumentuar se të pandehurve u fshihen provat; dhe duke akuzuar se e drejta e klientëve të tyre për privatësi është shkelur.

Policia dhe prokurorët europianë thonë se hetuesit dhe gjykatat franceze e kanë kryer piratimin në mënyrë të ligjshme.

Çështjet e EncroChat po kalojnë nëpër gjykatat kombëtare dhe kanë arritur në Gjykatën Europiane të Drejtësisë dhe në Gjykatën Europiane të të Drejtave të Njeriut.

Në korrik 2021, prokurorët gjermanë hasën në një pengesë pasi Gjykata Rajonale e Berlinit vendosi se provat e EncroChat ishin të papranueshme sepse ishin marrë në mënyrë të paligjshme. Vendimi i Berlinit erdhi në rastin e një të dyshuari të akuzuar për trafik droge.

Një gjykatë apeli për rajonin e Berlinit e ndryshoi atë vendim, duke bërë që gjykata më e ulët t'i drejtohej Gjykatës Europiane të Drejtësisë në Luksemburg për një vendim.

Opinioni i Ćapeta-s të enjten u dha për atë rast nga Berlini. Avokatët e përgjithshëm ofrojnë udhëzime juridike jo të detyrueshme për gjyqtarët e Gjykatës së Drejtësisë. Vendimet e gjykatës më së shpeshti përfundojnë në përputhje me mendimet e dhëna nga avokatët e përgjithshëm.

Gjykatat gjermane janë të detyruara nga "parimi i njohjes reciproke" që "mbështet bashkëpunimin në çështjet penale në Bashkimin Europian", tha Ćapeta. Sipas këtij parimi, gjykatat gjermane nuk mund të dyshojnë në ligjshmërinë e përgjimit, sepse gjykatat franceze deri më tani kanë gjykuar se është bërë siç duhet.

"Përveç rastit kur masat themelore nuk janë cilësuar të paligjshme në procedurat gjyqësore në Francë, të cilat personi në fjalë duhet të jetë në gjendje t'i nisë, autoriteti lëshues nuk është në pozitë të vërë në dyshim ligjshmërinë e tyre," tha ajo.

Ajo argumentoi se "ndonëse sistemet e ligjit penal të shteteve anëtare ndryshojnë ndjeshëm, kjo nuk do të thotë se një sistem mbron të drejtat themelore të të dyshuarve dhe personave të akuzuar ndërsa një tjetër i shkel ato".

"Përkundrazi, bashkëpunimi gjyqësor i BE-së në çështjet penale mbështetet në supozimin se të gjitha shtetet anëtare respektojnë të drejtat themelore," shtoi ajo. "Ndërsa ky supozim mund të rrëzohet në një rast të caktuar para gjykatës kompetente, kjo nuk mund të vërë në pikëpyetje parimin e besimit të ndërsjellë" në bazë të kërkesave ndërkufitare për prova.

Ajo hodhi poshtë edhe argumentin e të pandehurit se prokurorët gjermanë "u ishin drejtuar homologëve të tyre francezë për të marrë prova në kundërshtim me ligjin gjerman".

"Rrethanat e këtij rasti nuk çojnë në dyshimin për abuzim të procedurave hetimore ndërkufitare," tha ajo.

Hetuesit francezë i mblodhën provat si pjesë e hetimit të tyre penal, argumentoi ajo, jo në emër të hetuesve gjermanë.

Edhe nëse do të ishte e vërtetë që një gjykatës gjerman nuk do të autorizonte një përgjim të tillë nëse do të bëhej në Gjermani, autoritetet franceze kanë ndërmarrë masa të tilla në përputhje me ligjin francez dhe me autorizimin e një gjykate kompetente franceze," shkroi ajo.