Dje, pushteti i drejtësisë tentoi t’u thotë shqiptarëve se nuk ka prova për ish-ministrin e akuzuar për trafikant e bashkëpunëtor me krimin e organizuar. Por në të vërtetë, dje shqiptarëve ju demonstrua prova më e fortë dhe në flagrancë, ajo e kapjes, kontrollit dhe komandimit të sistemit të drejtësisë nga Mafia dhe krimi i organizuar.

Shqiptarët u ushqyen prej dy vitesh rresht me iluzionin e rithemelimit të sistemit të drejtësisë dhe ribërjen e shtetit ligjor.

Dje shqiptarët dhe bota, panë se si nga një sistem drejtësie me plot të korruptuar e të pa aftë brenda tij, tashmë është kthyer në një sistem drejtësie të kapur, kontrolluar dhe përdorur nga mafia dhe krimi i organizuar.

Është e vërtetë që regjimi narkos, bëri gjithçka të bllokonte marrjen e provave, shkatërrimin dhe asgjesimin e plotë të tyre.

Angazhimi i hapur i narkoregjimit për të bllokuar jo thjesht arrestimin e ministrit gangsterr por për të ndaluar kontrollin e menjëhershëm të banesës, ku prokuroria kërkonte prova materiale, ishte nisja e procesit të fshehjes së krimit dhe jo zbulimit të tij.

Me gjithë angazhimin kriminal të narkoregjimit provat bazike ishin dhe mbeten aty, sepse jo vetëm që ishin bërë publike por ishin e janë edhe në dosjet e agjencive ligjzbatuese të vendeve partnere.

Për drejtësinë e narkoregjimit nuk përbën provë  makina e ministrit dhënë trafikantëve të kalonin serbes e pa guxuar kush t’i kontrollonte në kufi.

Një skemë tipike mafioze, ku bosi bënte shitjen formale me letra të makinës, që nëse kapej nga vendet e huaja, u thoshte shqiptarëve se unë e kam shitur dhe kështu dënoheshin veç ushtarët, por nga ana tjetër nuk deklaronte zyrtarisht shitjen dhe pronësinë e re, që policia shqiptare ta trajtonte si makina e ministrit.

Po ju kujtoj sot shqiptarëve se nga grabitja e parave në Rinas janë në burg vetëm ata mekanikët që adaptuan makinën e grabitësve, apo jo ?

Për drejtësinë e narkorregjimit nuk përbën provë as  skafi me kapiten ministrin gangsterr por i paguar nga kapo i bandës dhe administruar në lëvizjen e tij me hyqmin e ministrit.

Nuk përbëjnë provë për drejtësinë e narkoregjimit as përgjimet e bandës tek deklarojnë dhuratat dhe paratë e dhëna për blerjen e votave në fushatën elektorale.

Nuk janë provë as  qindra milionat e gjendura me patentat e skafistit ministër në të njëjtin e vend, falë aksidentit në ikje ndaj kontrollit të policisë.

Nuk qenka provë as  emërimi i drejtuesve të policisë në akset kyçe të trafikimit dhe përfshirja e tyre në bashkëpunim drejtpërdrejt me bandën.

Nuk është provë sipas drejtësisë së narkoregjimit as fshehja e kanabizimit masiv dhe mashtrimi i opinionit publik, si një sinjal i qartë për policinë për të mos guxuar të ndalojë trafikun.

Nuk denjon as ta marrë si provë, drejtësia e narkoregjimit  dëshminë e ish-oficerit të Policisë, Zagani dhe përfshirjen e ish-ministrit gangster në përndjekjen dhe linçimin e këtij polici që guxoi të denoncoi dhe hetoi grupin kriminal.

Natyrisht që nuk mund të konsideronte provat flagrante drejtësia e komanduar nga narkoregjimi i cili pas emërimit skandaloz dhe antikushtetues të Prokurorit të Përgjithshëm, lëshoi avokatët mediatikë të tij në butaforinë e shëmtuar në çdo ekran dhe hapësirë mediatike, duke na “garantuar” se do të ishte vetëvrasje për regjimin po të largonte prokurorët që hetonin ish-ministrin gangster.
Se ajo nuk mund të ndodhte kurrë , etj., etj. !

Nuk kaloj shumë dhe prokurorët u shkarkuan dhe dosja u shkalafit turpësisht. Por sado të përpiqet drejtësia e narkoregjimit të fshehë provat, kushdo në Shqipëri, Amerikë dhe Evropë e njeh mirë doktrinën e drejtësisë penale. Se si konsiderohet fajtor, një bos i krimit të organizuar.

Pablo Eskobar, nuk u dënua se transportonte ai vetë, me thesin në krah, drogën.

Toto Riina nuk u dënua se ishte filmuar duke vrarë ai me armë në dorë viktimat e mafies.

Në Shqipëri dhe në botë ka shumë bosë të krimit të dënuar nga përgjimet dhe dëshmitë e dëshmitarëve si prova të krimit të kryer.

Narkoregjimi harron se droga masive nuk shkoi dhe helmoi vetëm Italinë, por shumë prej vendeve të tjera evropiane, Gjermaninë, Francën, Holandën, Britaninë e Madhe, etj.

Regjimi harron se kriminalizimi i rëndë i shtetit dhe institucioneve të një vendi anëtar i NATO-s, ka minuar drejtpërdrejtë sigurinë e të gjitha vendeve të hapësirës trans-atlantike. Ndaj regjimi nuk duhet të harrojë se pavarësisht që e ka dorëzuar drejtësinë shqiptare te mafia dhe krimi organizuar, kjo çështje dhe të tjera të ngjashme, bazuar në të gjitha konventat dhe praktikat ndërkombëtare, do të mund të hetohet dhe gjykohet në cilindo prej vendeve të aksit euro-atlantik. Shqiptarët e kërkojnë dhe e shpresojnë shumë këtë.

Por sot, beteja me mafien që ka kapur jo vetëm qeverisjen por dhe pushtetin e drejtësisë tashmë, është një betejë jashtëzakonisht e madhe dhe që do të zhvillohet me dimensione të papara më parë, e që duan ta qesharakizojnë duke e zëvendësuar me “takim për kafe” ku të shkruhen ca nene Kodi, se si krijohen komisionet e qendrave të votimit nëpër katundet e Shqipërisë.

Sot, mafia dhe krimi i organizuar po bëjnë gjithçka jo vetëm të bllokojnë rrugëtimin evropian të shqiptarëve, por ti largojnë ata sa më shumë të jetë e mundur nga modeli dhe aleanca perëndimore.

Pikërisht për këto, sot shqiptarët janë të thirrur në një betejë për sakrifica të mëdha, përndryshe do të shuhet dhe i fundit prej tyre mbi këtë dhe.